سحر چو بوي گل از طرف مرغزار برآيد

شاعر : خواجوي کرماني

نواي زير و بم از جان مرغ زار برآيدسحر چو بوي گل از طرف مرغزار برآيد
که کام جان من از جام خوشگوار برآيدبيار اي بت ساقي مي مروق باقي
ببوستان روانم درخت نار برآيدچو در خيال من آيد لب چو دانه نارت
خروش ولوله از خيل زنگبار برآمدخط تو چون بخطا ملک نيمروز بگيرد
حديث آن گره زلف مشکبار برآيدبرآيد از نفسم بوي مشک اگر بزبانم
بدان کمند گرهگير تابدار برآيدچو هندوان رسن باز هردم اين دل ريشم
بروزگار مرادي ز روزگار برآيدبود که کام من خسته دل برآيد اگر چه
اگر گلي بدمد صد هزار خار برآيدببخت شور من بينوا ز گلبن ايام
اگر نه کارگر آيد چگونه کار برآيددعا و زاري خواجو و آه نيم شبانش